Dag 13: Zion N.P.

Dag 13, donderdag 14 september, Zion NP

Bij het typen van de dag en datum realiseer ik me dat we over de helft van onze reis zijn. Wat hebben we al veel meegemaakt en mooie dingen gezien zeg. Vandaag was weer een topper. De wekker gaat om kwart voor zes, lijkt wel of we een safari gaan maken. Maar dat is niet het geval. We douchen en maken een lunchpakket en gaan ontbijten. Dan pakken we de auto en rijden Zion in. Ruimte zat nog om te parkeren en de shuttle komt ook al snel. We besluiten om bij stop 6, the Grotto, uit te stappen om de Angels Landing hike te doen. Het is maar 5,4 mile of in echte afstanden 8,7 kilometer. Hij staat wel in het rijtje van strenuous (moeilijke) Hikes, maar ja we denken het wel aan te kunnen en volgens een mevrouw voor ons in de rij gaat het pas rond 11 uur regenen. We beginnen aan de tocht. Het eerste stukje gaat goed en dan wordt het steeds steiler en gaan we steeds hoger. Het is best wel zwaar ja. De tocht is prachtig. Hoogte geeft ook mooie uitzichten.  We blijven maar klimmen en gaan dan een canyon in die ook nog steeds omhoog gaat. Dan lopen we door 'Lombard Street' (een hele bochtige weg in San Francisco) met 21 bochten. Dan komen we bij een punt waar het pas echt avontuurlijk wordt. De weg wordt steiler en je moet je langs kettingen omhoog trekken/klimmen. René kan het wel aan, maar voor Norbert is het te avontuurlijk. De klim is nog een halve mijl. Het wordt langzaam steeds bewolkter en het begint te rommelen in de verte. Net als het begint te regenen komt René gelukkig weer terug en gaan we snel beginnen aan onze terugtocht ivm naderend zwaar onweer. Het gaat echt heel hard regenen en het blijft lichten en onweren. In de canyon zien we steeds meer watervallen ontstaan, echt prachtig! De regen wordt gelukkig minder terwijl we naar beneden lopen. Omdat het droog is en de bewolking weg lijkt te trekken besluiten we de bus naar het einde van Zion canyon te nemen en dan bij stop 9 'Temple of Sinawava' te gaan kijken hoe de beroemde Narrows eruit zien. Eerst loop je een redelijk goede weg langs de rivier, die stopt en dan heb je de keuze: meteen teruggaan of natte voeten krijgen en doorlopen. Het is weer bewolkter geworden, we besluiten toch een klein stukje te doen voor de ervaring. We trekken onze sandalen aan en gaan een stukje lopen. De rivier is rotsig en stroomt wild, dus voorzichtig lopen. We steken hem over mbv een stok prikken we in de modderige rivier om te zien of we niet te diep gaan en lopen een stukje verder. René wil nog verder, maar het begint te regenen en we horen het zoveelste onweer aankomen. Met zoveel regen dreigt een flash flood en dan zouden we hier verdrinken. We lopen dus terug naar het begin langs de hangende tuinen (planten die in de rotswand groeien in deze vochtige woestijnoase) en nemen de bus terug naar het visitors center. In de bus ontvangen we een flash flood sms alert, goed dat we niet verder de Narrows ingelopen zijn, soms zijn we samen best verstandig. Bij het visitorscenter eten we onze bammetjes en Norbert scoort weer een Nationaal Park brochure voor z'n werkverzameling. Hierna rijden we met de auto terug naar het hotel. De zon schijnt dus we nemen een lekkere duik in het zwembad en zonnen wat tot het vierde onweer van vandaag zich aandient.