Dag 17: Groote Peel

Op advies van gids Dennis (zie dag 14) gaan we wandelen in nationaal park Groote Peel. Maar de dag begint natuurlijk eerst met vers gebakken brood met kaas, tomaat, ei en de lekkerste truffelmayonaise ooit, die van Delicieux van LIDL.

Even bellen met Butje hoe ze het druilerige weer doorstaat en vervolgens rijden we in 40 minuten door de regen naar Groote Peel. Volgens de voorspellingen moet het de komende 3 uur droog blijven, genoeg voor de wandeling van 9km die Norbert gisteravond heeft gepland op http://www.routebureaulimburg.nl

Precies onder dat ene piepkleine stukje blauw in de zware bewolking start onze wandeling

Het landschap is hier met het vele hoogveen (28 meter boven NAP) meer open, het is vrij verkaveld, we gaan heel wat klaphekjes en wildroosters over, tot we uitkijken over een enorm veengebied met vennen waarin het in het voorjaar vast vol met vogels zit.

Wij zien Schotse hooglanders en knollen, die zich absoluut niet aan de 25m afstand houden tussen mens en dier, wat toch duidelijk op alle bordjes staat, en ze hebben last van een spijkerbroek fetisj:

De volwassen knollen burlen niet zoals de bronstige herten op de Veluwe, maar zijn niet minder hitsig, de dame trapt echter behoorlijk van zich af. René probeert dat vast te leggen, maar de camera kan maar 1 beeld per seconde schieten en dat maar 3 keer na elkaar en dan duurt het even voor de buffer weer leeg is, tijd voor een nieuwe camera. Het moment wordt niet gepakt.

We zien natuurlijk weer de bekende tekenen van de herfst

ook hier staan megapaddenstoelen

en ontmoeten een veenmol.  Onze alwetende vriendin Annelies kwam direct met de juiste naam (zo ook van de paddenstoel), wij kwamen niet verder dan ‘een soort sprinkhaan’:

Er is ook kunst

en fijne uitleg

Vroeger stond het veen 2 meter hoger, dat is allemaal industrieel ontgonnen als brandstof, nu krabbelt het langzaam weer op.

We zien een rode paddenstoel zonder witte stippen, volgens Norbert is hij dan nog niet bewoond.

Het begint eerder dan verwacht fors te regenen, dus we korten de route 1.5km in:

(de afstand naar de auto P zit er niet bij)

Na de wandeling lokt Staatsbosbeheer ons naar binnen met ‘streekproductenterras’, dat betreft echter niet de horeca, die een snackbar niet ontstijgt. Dus na een lichte lunch kopen we streekhoning en bezoeken we een plaatselijke bakker om vlaai te kopen voor bij de thee in ons huisje.

Eet smakelijk.

cijfers: 7.5km gewandeld, 82km auto gereden, 16€ lunch, 7€ pot Nederlandse honing, 14 graden en zwaar bewolkt met zo nu en dan een zonnestraal en soms een regenbuitje