Dag 16: Las Vegas > Williams > Grand Canyon NP > Page

Dag 16, zondag 17 sept., Las Vegas > Williams > Grand Canyon > Page

Om 8:11 uur rijden we weg, 81 Fahrenheit 

Bij Walmart paar kleine boodschappen gedaan om de volgende 4 dagen te kunnen ontbijten en lunchen.

We rijden over de 93S naar Kingman om via de i40E vanaf Seligman het enige nog originele stukje route 66 te kunnen rijden naar Williams. (De droge grotten 'Grand Canyon Caverns' bij Peach Springs laten we links liggen (duur, 22.5pp, en het zijn droge grotten, dus geen druipsteenformaties, en ernstig handmatig aangepast tot koude-oorlog-reservevoedsel-opslagplaats). We moeten het stuk route 66 langs de grotten wegens tijdgebrek sowieso nu uit onze reis knippen (we denken namelijk een tijdzone te doorbreken, waardoor het ineens 1 uur later zou moeten zijn, later blijkt dat weer niet zo, erg ingewikkeld allemaal, Arizona doet als enige staat niet mee aan de zomertijd, maar de Monument Valley Navajo weer wel, dus voor Monument Valley moet je de Utah tijd volgen), dat betekent dat we Hackberry (Old cars & departement store) helaas ook moeten overslaan. Het is via de snelste weg toch nog liefst 220 Miles naar de Gand Canyon.

In Williams lopen we langs de gezellige 'Route 66 Bar & Grill' waar het naar echte barbecue ruikt en een countryzanger (John Carpino uit Arizona) optreedt met een fijne stem, we vragen een tafel en krijgen lekker buiten vlak voor het podium een plekje, het is 25C en de zon schijnt, heerlijk gegeten met live muziek, we vinden het fantastisch. Norbert z'n spiegelei ontploft bij aanprikken op z'n nieuwe Coca Cola shirt en druipt in z'n kruis, ongelooflijk wat zo'n klein ei voor een smeerboel kan aanrichten. Bij de plaatselijke Dollar Central kijken we voor een nieuwe short, maar de kledinglijn van deze Action kan Norbert niet bekoren, dus dat wordt wassen in het komende hotel. 

We rijden via dirtroads verder naar de zuidtoegangsweg tot Grand Canyon, dat is een heel lange kaarsrechte weg, waardoor René bijna in slaap valt, Norbert neemt het direct over.

De Grand Canyon is wederom fantastisch, elk uitzichtpunt heeft z'n eigen schoonheid in de ondergaande zon. De grote vlakte rondom Grand Canyon ligt tot op 2275m hoogte, het is hier heerlijk koel en geurt naar dennenbos. 

Om 18:30 rijden we weg en komen we 2 mijl buiten het park langs een scenic view point waar een korte vlakke trail naar zicht op de Colorado rivier leidt, een verborgen juweel dit punt. Bij het beginpunt van de trail wordt gewaarschuwd voor spinnen, schorpioenen en ratelslangen, niets van gezien, gehoord of gevoeld.

Nu nog 90 Mijl in het donker naar Page. Onderweg stoppen we (dat was nog een hele klus om in het pikkedonker bij 65mph een stopplaats te vinden) om te stargazen en zien we voor het eerst in lange tijd weer eens de Melkweg. We passeren de north rim afslag op 6000 foot (1.8km hoog). Rond 20:45 checken we in bij Quality Inn te Page. Het is hier 70F, onbewolkt op 3000ft.

Quality Inn is even schrikken, groezelige en plaatselijk losse vloerbedekking in bunkergangen van een soort cellencomplex (de kamerdeuren zijn verscholen in nissen), gaten in muren zijn ongelooflijk slecht gevuld en verf zit er lagendicht en lelijk op. De kamer is echter verrassend goed: koelkast, koffiemachine, magnetron, goede douche, fijn bed, ramen die open kunnen en balkon met uitzicht op Lake Powell en schone vloerbedekking, al zijn ook hier de muren provisorisch bijgewerkt . De kwaliteit is in de kamer, nu snap ik het.

Wij gaan met koffers in de lift naar de 2nd floor, René moet nog wat uit de auto halen en gaat met de trap 2 verdiepingen omlaag, maar kan vervolgens de uitgang niet vinden en dwaalt langdurig door bunkergangen, Aha daar is de uitgang, maar deze parkeerplaats ken ik niet en waar is de lobby? Dus weer terug naar binnen, uiteindelijk ziet hij een bordje 'lobby upstairs', heu?! Wat blijk: het hotel ligt tegen een berg en heeft aan de hoge kant 2 etages en aan de lage kant 3, elke kant heeft een parkeerdek en de lobby ligt halverwege, deuhh...

In de USA is de 2nd floor de 1e verdieping, zij kennen geen 0 of begane grond. In dit hotel is de 2nd floor echter wel de 3e verdieping.

Nog een USA dingetje: we snappen waarom Trump niet meedoet aan de klimaatakkoorden, het is gewoon onmogelijk, in alle hotels moeten de douchekranen dan vervangen worden, want die hebben alleen een aan en uit-stand en aan betekent uit het bad geblazen worden door gallons per minuut, bijregelen van de waterhoeveelheid is niet mogelijk.