20 en 21 april, Fredericksburg-Forth Worth en door naar Dallas

20 april 2018 - Dallas, Texas, Verenigde Staten

Vrijdag 20 april

We blijven in het ritme van 07.30 uur ontbijt. Bij het hotel wordt een gratis ontbijt geserveerd. Brood, scrambled eggs, zelf een wafel maken, dat soort dingen. Niet heel veel gekke dingen en keuzes, maar het is voedzaam. Vandaag besluiten we via Waco te rijden. Vroege bekend van andere dingen, maar tegenwoordig is het een hippe stad aan het worden en is er een koppel die op tv huizen opkopen en verbouwen en dan weer door verkopen. Het schijnt dat ze het leuk doen. We rijden een beetje door dit stadje en stoppen bij Magnolia’s Silo. Dit is ook door hun verbouwd. Het ziet er leuk uit en hier staan allemaal foodtrucks. Het is lekker weer en erg druk. Na even rond gelopen te hebben besluiten we bij de foodtrucks te eten die volgens hun als 2de beste beoordeeld is. Het is Aziatisch op z’n Amerikaans volgens het bord buiten de truck. We krijgen wat te proeven en smaakt erg lekker. Na besteld te hebben gaan we lekker op het kunstgras zitten en genieten van onze lunch. Om 2 uur moeten we bij ons hotel in Fort Worth zijn, dus we moeten vrij snel gaan rijden. De rit gaat prima tot we dicht bij Dallas en Fort Worth komen, dan word het drukker begaan we iets te laat komen. 

In het hotel wacht Irene van Visit Forth Worth op ons. Als we even opgefrist zijn neemt zij ons mee naar het historische Fort Worth. Ze laat ons wat verschillende dingen zien zoals het Stockyards Hotel, een boutique hotel waar Bonnie en Clyde ooit geslapen hebben. Verder wijst ze wat leuke restaurants aan waar we eventueel kunne eten vanavond. Om 16.00 uur staan we klaar om de Longhorns door de straat zien te lopen weer terug naar hun stallen. ‘s morgens om 11.30 uur gaan ze van de stallen naar het weiland. Irene neemt afscheid an ons en wij gaan. Of even shoppen, kijken voor souvenirs. Na een drankje in een open air bar gaan we bij Risckys Steakhouse eten. We bestellen een Boots & Bubbels margharita. Als die gebracht wordt zijn we prettig verrast. Het is een groot glas met een klein flesje champagne erin. Het smaakt heerlijk. De steak die we als hoofdgerecht hebben is ook erg lekker. Na een gedeeld dessert gaan we naar de Rodeo Arena. Er zijn nog genoeg goede plekjes vrij voor ons. Het begint met het traditionele cowboy gebed, dan een saluut voor alle mensen die in dienst zijn en door met het volkslied. 

De rodeo clowns komen op en hier zijn ze trots op de kleinste/jongste clown, een kindje van (denk ik) een jaar of 7(maar kan er ook compleet naast zitten). Het eerste onderdeel is bull rijden. De eerste vier kandidaten liggen er al snel af, dus geen punten. Onderdeel nummer twee is het vangen van een kalfje. De cowboy moet een weglopend kalme vangen, op z’n rug leggen en 3 poten samen binden. Als dat gedaan is moet het kalfje nog minimaal 6 seconden blijven liggen/niet los komen. De cowboy die dit het snelste doet wint. Voor de dames is het zo dat zij het kalfje alleen goed moeten vangen (touw mag alleen om de nek zitten, niet om de poten oid) en er is iets met een rukje, pas als dat goed is krijgen ze een score. Ook hier weer: de snelste wint. Later is er nog een ronde bull rijden. Hier zit de winnen bij, een cowboy lukt het om 8 seconden op een bokkende stier te blijven zitten. 

Verder is er nog een kleine show van een cowboy die laat zien wat er allemaal mogelijk is met een lasso. Echt heel knap! Tussen door zijn er nog twee spelletjes voor de kleinste toeschouwers. Ze staan allemaal op een rij en moeten dan bij een kalfje (en de tweede keer bij een schaap) een stukje plakband van zijn rug halen. Degene met het stukje plakband wint een prijs. Bij een derde spelletje worden er 6 dames gevraagd. Ze moeten een dans off doen. Maar dan gebeurd het. Ze krijgen een blinddoek voor. De muziek gaat weer aan en bij 1 meisje halen ze blinddoek er niet af... nou, daar wo4dt nog een beetje mee gedolt. Best grappig. Na 2 uur is het allemaal afgelopen en gaan we door naar Billy Bob Texas, de grootste ‘honk-tonk’.

Hier is vandaag een optreden van de Bellamy Brothers. Het klinkt er lekker allemaal. Het is echt een grote tent. Er is dus een groot podium met daarvoor rijen tafels. Daar om heen ruimte om te staan en bars. Verde is er een ruime dansvloer, staan er veel pooltafels en is er een giftshop. Maar het vreemdste wat er is moet denk ik wel de bull ring zijn. Een indoor ruimte met tribune waar regelmatig bull rijden gedemonstreerd wordt. Hoe gek kan je het maken? We gaan voor het eerst Uber gebruiken om terug te komen bij het hotel. Dit gaat echt geweldig. Onze chauffeuse is een aardig mens en ze brengt ons netjes terug bij het hotel. Rianne moet morgen vroeg weg, dus zij gaat ook Uberen. 

Zaterdag 21 april

Linda en ik gaan lekker ontbijten in het hotel. Dan vullen we de tank en gaan nog even bij een Outlet Mall langs. Na hier even de tijd vol gebracht te hebben rijden we naar het vliegveld. Het inleveren van de auto gaat vlot. In deze tijd hebben we 1.996 mijl (= 3.213 kilometer) gereden (dit is inclusief de 3 dagen dat Rianne er al was).

De shuttle brengt ons netjes naar de terminal waar United van vertrekt. Linda dropt haar koffer en dan ga ik verder, nog 1 dagje alleen. Het duurt even voor ik uitgevonden heb waar de shuttle vertrekt die me naar terminal A brengt, waar ik de trein naar Dallas kan nemen. Kaartje gekocht en de trein vertrekt vrij snel. Ik besluit het laatste stukje met de bus te gaan, dan hoef ik iets minder ver met mijn koffer te slepen, maar de bus rijdt net weg en de volgende gaat over 30 minuten. Maar ja, ook al regent het, ik zit droog in het wacht huisje. Dan eindelijk toch bij het hotel aangekomen. Omdat het regent doe ik lekker rustig aan en besluit terug te gaan naar het vliegveld om te kijken of ik al iets kan regelen voor morgen met de up-grade die ik hoop te krijgen. Helaas was de reis voor niets, niemand kan iets voor me doen. Hopen dat het morgen gaat lukken. Na een snelle hap bij Denny’s naast het hotel (het regent nog steeds :-( ) Ik ga me nu klaar maken voor mijn night in town.