15 en 16 april. San Antonio en San Antonio-Marathon

15 april 2018 - Marathon, Texas, Verenigde Staten

Zondag 15 april

Op zoek naar een ontbijt plekje lopen we helemaal door tot het Historic Market Square. Hier heb je een beroemd restaurant Mi Tierra. Dit is 24 uur per dag, zeven dagen per week geopend. Bij binnenkomst komt al het kitch je te gemoed. Hier is het ook het hele jaar kerst lijkt het wel. Na een Mexicaans ontbijt lopen we terug naar the Alamo om vanaf hier met de trolley de stad rond te gaan. Als we de juiste plek gevonden hebben horen we dat de bus naar de mission net weg is en de volgende pas om 13.00 uur weer gaat. We gaan dan mee op de open dubbeldekker voor een city tour van 60 min. Zo leer je nog wat van de stad. Bij terug komst gaan we lunchen om daarna met de bus naar de misson San José te gaan. Dit is de oudste mission en ook de grootste hier. De kerkdienst is afgelopen dus we kunne gewoon naar binnen. De kerk zelf is niet zo heel groot  en ook niet zo super bijzonder. Dan rijden we door naar mission Concepcion. Hier is een korte stop en we bekijken alleen de buitenkant. Terug op Alamo Square lopen we naar the Tower of the Americas om een mooi uitzicht te krijgen over heel San Antonio en omgeving. De glazenlift brengt je in 1 minuut naar boven. De hele toren is ongeveer 230meter hoog en het hoogste gebouw nog steeds in San Antonio.

De tijd gaat snel als je het naar je zin hebt en we lopen weer terug naar het hotel om lekker op te frissen voor we gaan eten. Het diner gebruiken we bij La Margaritha’s in het oude marktgebouw. 

Als we terug lopen stoppen we op Main Plaza omdat hier een paar keer per week op de kerk een projectie met geluid vertoont wordt. Het is een beetje een vertolking van het ontstaan van San Antonio. Het is een 24 minuten durende voorstelling en erg indrukwekkend en mooi om te zien. Via de River Walk gaan we teug naar ons hotel. Morgen een lange dag voor de boeg. 

Maandag 16 april

Na het uitchecken rijden we naar de iHop voor ontbijt. Dan stellen we de TomTom in op Del Rio. Het is ongeveer 2 1/2 uur rijden. Bij San Antonio zitten er nog wat bochten in de weg, maar dan is het als maar recht door. Het landschap is niet zo heel afwisselend, maar wel mooi. Beetje heuvelachtig (geen idee of het al bergen genoemd mag worden). Bij het visitors center krijgen we een route om het oude gedeelte te lopen. We vragen om een lunch tip en worden naar ‘the Brown Bag’ verwezen. Het is simpel ingericht, maar ze hebben hier sandwiches. De dames die het runnen zijn vriendelijk en snel. De broodjes die ze serveren zijn heerlijk! Dan rijden we naar het oude stadscentrum. De routekaart voor de wandeling is niet zo heel duidelijk, maar de paar dingen die we zien ook niet super indrukwekkend. We gaan snel door naar Amistad Lake. Het water moet hier heel mooi blauw zijn. We vinden een plekje waar je ook eventueel kunt zwemmen, zodat we lekker met de voetjes het water in kunnen. Heerlijk! Als we daarna de dam willen bekijken blijkt deze in Mexico te liggen, want je zou de grens over moeten. Maar dat zien we niet zitten (en mag ook niet van Alamo). We stoppen dan maar waar we de dam van ver kunnen bekijken. 

Dan zetten we de rit weer voort. Het landschap blijft mooi. Als er wat bochten in de weg zitten wordt Rianne blij, dat rechtdoor rijden de hele tijd gaat ook vervelen. Rond 5 uur komen we aan bij het schattige Gage Hotel. De kamers zijn leuk ingericht, weer eens iets anders als een standaard keten kamer. Snel zwembroek aan en genieten van het zwembad en de zon. Heerlijk zo de dag af te sluiten.

We eten in het restaurant van het hotel (veel andere keuzes hebben we geloof ik niet) en dat is erg lekker en redelijk aan de prijs. Na het eten is het nog iets te vroeg om te gaan stargazen. Dus we wachten nog even voor we gaan.

Foto’s

3 Reacties

  1. Butje:
    17 april 2018
    Heerlijk om met je reisverslagen mee te kunnen reizen. Bedankt Norbert, dit
    is zo leuk voor de thuiszitters. x
  2. Aafke:
    18 april 2018
    Zo dat gaat allemaal zeer relaxed zo te lezen.
    Leuk leuk Bruintje
  3. Margharita:
    21 april 2018
    Stargazen zonder mij, t’is me wat